Ég hef alla tíð verði mikill áhugamaður um Humarhátíð.  Hátíðin er merkilegt fyrirbæri og mjög verðmæt fyrir okkur Hornfirðinga.  Nokkur undanfarin ár hefur hefur mér þó þótt Humarhátið vera á fallanda fæti ef svo má segja.  Dregið hefur úr metnaði, dagskráin þynnst út og almennur doði verið yfir hátíðinni að mínu mati.  Nú hefur verið boðað til opins fundar um Humarhátíð og er fólk hvatt til að mæta og viðra skoðanir sínar á hátíðinni.  Ég er ekki búinn að ákveða hvort ég ætla að mæta á þennan ágæta fund en ákvað að setja á blað nokkra punkta um mínar skoðanir á Humarhátíð og birta hér á þessari ágætu bloggsíðu.

Markhópur, stefna og framtíðarsýn eru þrjú grundvallaratriði sem vantar að skilgreina fyrir Humarhátíð.  Ég hef á síðustu árum setið nokkra fundi um Humarhátíð og aðra menningarviðburði á Hornafirði og margsinnis bent á nauðsyn þess að skilgreina þessa þætti.  Ég er ekki sá eini sem er þessarar skoðunar en einhverra hluta vegna hafa þessir hlutir ekki verið skilgreindir formlega að því er ég best veit.  Er Humarhátíð fyrir okkur heimamenn eða er stefnan að laða hingað sem flesta gesti?  Er hátíðin hugsuð fyrir fjölskyldufólk eða erum við að stíla inn á unglingana?  Hvernig sjáum við Humarhátíð fyrir okkur árið 2022?  Sennilega eru uppi margar og misjafnar skoðanir á því hvernig svara á þessum spurningum og öðrum álíka, og það er einmitt kjarni málsins; það er engin ákveðin stefna í gangi, enginn ákveðinn markhópur og engin ákveðin framtíðarsýn.  Menn þurfa að koma sér saman um eitt ákveðið svar við hverri spurningu því ef við vitum ekki hvert við ætlum eru sáralitlar líkur á að við komumst þangað!

Ég hef einnig velt því fyrir mér síðustu ár hvort sú staðreynd að Humarhátíð sé fjáröflun fyrir þau félög sem að henni standa, standi hátíðinni í raun fyrir þrifum.  Ef hátíðarhaldarar hafa það eitt að markmiði að ná sjálfir sem mestum peningum út úr hátíðinni er ekki ólíklegt að þeir reyni að gera það með sem minnstri fyrirhöfn.  Þetta finnst mér því miður hafa verið stemmingin undanfarin ár; menn byrja undirbúning á síðustu stundu og nánast kópera hátíðina frá því í fyrra o.s.frv.  Þannig hafa gæði hátíðarinna dalað ár frá ári.   Annað sem mér sýnist vera galli við þetta fjáröflunarfyrirkomulag er að á meðan einhver hagnaðarvon er fyrir hátíðarhaldara vilja þeir helst "eiga" hátíðina einir og hleypa engum öðrum að skipulagningu hennar.  Þetta verður til þess að mjög erfitt er að koma með nýjungar og nýjar hugmyndir inn í skipulagningu og dagskrá hátíðarinnar og öll gagnrýni og athugasemdir "óviðkomandi aðila" eru afgreidd sem neikvæðni og tuð.  Þetta kemur að mínu mati í veg fyrir að hátíðin geti vaxið og dafnað eins og hún ætti að gera.

Ég hef skoðanir á mörgu öðru varðandi Humarhátíð en ætla að láta nægja að fjalla um þessi tvö grundvallaratriði í bili.  Að lokum ætla ég þó að setja fram í örfáum orðum hvað mér finnst um markhóp, stefnu og framtíðarsýn Humarhátíðar:

Markhópur Humarhátíðar á að vera fjölskyldufólk.  Til að byrja með á aðallega að markaðssetja hátíðina fyrir fólk sem tengist svæðinu með einhverjum hætti s.s. brottflutta Hornfirðinga, ættingja þeirra sem hér búa o.s.frv. og smám saman að víkka út hringinn.  Dagskrá hátíðarinnar á algjörlega að miða við þennan markhóp.

Stefnan á að vera sú að gera Humarhátíð að bestu og vinsælustu fjölskylduhátíð landsins.   Við eigum að laða til okkar eins marga gesti (innan markhópsins) og við mögulega getum.  Heimafólk á að sjá um dagskrá hátíðarinnar að eins miklu leiti og mögulegt er.  Við eigum að tefla fram öllu því sem við eigum í menningu, listum, mat o.fl. og sýna gestum hátíðarinnar það með stolti.

Framtíðarsýn - Að lokinni Humarhátíð árið 2022.  
Humarhátíð var haldin í 30. sinn.  Óhætt er að segja að hátíðin sé ein vinsælasta fjölskylduhátíð landsins en um 6000 manns mættu á svæðið í ár.  Gestum hefur fjölgað jafnt og þétt síðustu ár og bendir allt til þess að svo verði áfram.  Dagskrá hátíðarinnar var mjög metnaðarfull og alfarið í höndum heimamanna sem með góðri samstöðu sýdu allt það besta sem svæðið hefur upp á að bjóða í menningu, listum, mat o.fl.  Fjölmiðlar fjölluðu á jákvæðan hátt um Humarhátíð og Hornafjörð sem hjálpar til við að laða fleira fólk á svæðið á komandi árum.  Fjárhagur Humarhátíðar er tryggur og er almenn samstaða um að greiða sameiginlegan kostnað við heildarskipulagninu, kynningar- og markaðsmál o.fl.  Enginn veltir því lengur fyrir sér hvort Humarhátíðð verði einhverntíma haldin í síðasta sinn.

ÁFRAM HUMARHÁTÍÐ! 

Þann 20. febrúar s.l. átti ég þess kost að taka þátt í "Fjölsæi 2011" í Smáranum í Kópavogi.  Viðburðurinn var í boði Evolvia ehf sem hélt sambærilegan viðburð á sama stað fyrir u.þ.b. ári síðan sem kallaðist "Lausnir 2010" og tók ég einnig þátt í þeim viðburði.  Á "Fjölsæi 2011" var orðið / hugtakið fjölsæi kynnt í fyrsta skipti og ég hef hugsað um það á næstum hverjum degi síðan.

En hvað er fjölsæi?  Svarið við þeirri spurningu er að nokkru leiti að finna í bæklingi sem var dreift í Smáranum en þar segir m.a.:

Fjölsæi er nýtt hugtak sem speglar ákveðna færni, næmni og vísdóm. Fjölsæi lýsir eiginleikum einstaklings sem gerir sér grein fyrir því á hve fjölbreyttan og mismunandi hátt annað fólk túlkar hvaðeina sem sagt er og gert - allt frá atburðarás og upplifun til sjónarmiða og verkefna. Allt er upplifað með mismunandi hætti, í mismunandi hrynjanda og litrófi.

Fyrir mér er fjölsæi skilgreining á einum mikilvægasta eiginleika sem hægt er að hugsa sér í mannlegum samskiptum.  Hvernig væri heimurinn ef allir hefðu 100% fjölsæi?  Mér dettur fyrst í hug að sennilega væru þá engin stríð í heiminum, engir kynþáttafordómar eða aðrir fordómar gagnvart fólki og öll stjórnmál og pólitík í heiminum væri sennilega með töluvert öðru sniði en í dag.  Hvernig væri t.d. stemmingin á Alþingi ef allir sem þar störfuðu væru 100% fjölsæir?  Ef hver og einn þingmaður gerði sér fullkomlega grein fyrir því á hve fjölbreyttan og mismunandi hátt hinir 62 þingmennirnir túlkuðu hvaðeina sem sagt væri og gert á Alþingi, já og bara á Íslandi almennt?

Í bæklingnum sem dreift var í Smáranum 20. febrúar s.l. segir einnig um fjölsæi:

Stjórnendum er mikilvægt að þjálfa með sér aukið fjölsæi til að bera betra skynbragð á fjölbreytileika mannlífsins og til að ná lengra í skilvirkum samskiptum.Hægt er að tala um mismunandi stig fjölsæis.

Ef þú ert fjölsæ(r), notfærir þú þér vísdóm annarra. Þú lagar samskipti þín að skilningi og upplifun annarra einstaklinga.

Hægt er að læra að efla fjölsæi sitt, að víkka og dýpka skilning sinn á margbreytileika mannlífs og mannlegrar túlkunar á kringumstæðum og upplifunum.

Þetta ber að virða og nota. Sú þjóð sem notfærir sér markvisst mismunandi eiginleika fólksins í landinu er auðug.

Fjölsæi er því góður eiginleiki sem ég hef ákveðið að læra og efla eins og mér frekast er unnt og temja mér að nota eftir fremsta megni í öllum mannlegum samskiptum.

Í maí höfum við farið tvisvar í fjallgöngu.  Í bæði skiptin var gengið um Stafafellsfjöllin sem okkur þykja ægifögur eins og fram hefur komið á þessu bloggi.  Í nokkur ár höfum við bara talað um að það gæti verið gaman að príla upp á þessi fjöll og skoða sig um, en einhverra hluta vegna hefur ekki orðið af því fyrr.  En það var eins og við héldum, þetta er gríðarlega gaman og ég gæti best trúað að við séum komin með nýja dellu.  Svo er þetta líka hollt og gott og öll fjölskyldan getur tekið þátt í þessu.  Til gamans set ég hér myndir úr göngunni sem við fórum í s.l. sunnudag.

Fjallganga í Lóni 25. maí 2008

Eins og fram hefur komið hér á þessu bloggi hafa mín geðrænu vandamál verið greind sem geðhvörf 2.  Í stuttu máli lýsir þetta sér þannig að geðslag sveiflast upp og niður þannig að ég upplifi þunglyndi og örlyndi til skiptis.  Munurinn á geðhvörfum og geðhvörfum 2 er fyrst og fremst sá að örlyndið er ekki eins sterkt og afgerandi hjá þeim sem eru með geðhvörf 2.  Ég hafði t.d. ekki áttað mig á því að ég ætti það til að fara í örlyndisástand fyrr en ég fór til geðlæknisins og hann gerði þessa greiningu.  Ég reyndi m.a.s. að þræta fyrir þetta í fyrstu en svo kom þetta auðvitað allt heim og saman við líðan mína og hegðun til margra ára.

Þegar ég er í örlyndisástandi eru hlutirnir yfirleitt mjög einfaldir og þægilegir.  Allt virðist mögulegt og lífið býður ekki upp á neitt nema stórkostleg tækifæri.  Í svona ástandi er "já" eina svarið sem kemur til greina við nánast öllu sem býðst en skynsemin er oft víðs fjarri.  Örlyndið er nefnilega eins og góður sólskinsdagur sem varir ekki að eilífu og oft á tíðum fylgir rigningarsuddi og rok í kjölfarið.  Þá vill það oft verða svo að maður fær öll "já-in" í bakið og situr uppi með alltof mikið af allskonar verkefnum sem valda manni miklum kvíða og áhyggjum.

Þessa dagana er ég að velta mikið fyrir mér forgangsröðun í lífinu almennt.  Ég held að það sé gríðarlega mikilvægt fyrir alla að hafa forgangsröðina á hreinu, sérstaklega ef menn eiga það til að finna fyrir kvíða, þunglyndi eða slíkum kvillum.  Í því sambandi má benda á sjötta geðroðið sem hljóðar á þessa leið: "Flæktu ekki líf þitt að óþörfu".  Það að hafa forgangsröðunina á hreinu auðveldar manni líka að segja já og nei á réttum augnablikum.

Ég heyrði góða dæmisögu um daginn sem fjallar um forgangsröðun.  Sagan er þannig að ef þú ert með stóra tunnu og setur fullt af stórum steinum í hana, er hún þá full?  Flestir svara sennilega: "Nei, það er fullt af glufum milli steinanna".  Það er einmitt málið, það má setja fullt af minni steinum í glufurnar á milli stóru steinanna.  En þegar búið er að því, er tunnan þá full?  Nei, það eru ennþá glufur á milli steinanna sem má t.d. fylla upp með sandi.  En þegar sandurinn er kominn í tunnuna, er hún þá full?  Nei það er enn pláss sem á fylla upp með vatni.  Þegar það er búið getum við sennilega verið sammála um að tunnan sé loksins full.  En hvað hefði gerst ef við hefðum sett sandinn og vatnið fyrst í tunnuna?  Þá hefðu stóru steinarnir ekki komist fyrir í tunnunni!

Að lokum við ég þakka þeim sem hafa gert athugasemdir við undanfarnar bloggfærslur, haldið því áfram, það er gaman að heyra frá ykkur.