Enn meiri blús

Ekkert blogg í gær, þannig að það er best að byrja daginn á einhverju smávegis.  Ég á alveg eftir að klára að tjá mig um Norðurljósablús 2007 sem er ennþá mjög ofarlega í huga mínum.  Ég held ég hafi náð að sjá eitthvað af öllu sem fram fór og hér kemur örstutt lýsing á því sem fyrir augu mín og eyru bar:

Bergþór Smári var mjög góður og eiginlega betri en mig minnti hann vera.  Hann stóð sig mjög vel einn á fimmtudaginn og frábærlega á föstudaginn með krökkunum og ekki versnaði það þegar félagar hans í Mood bættust í hópinn. 

Söngkonan Fanney og gítarleikarinn sem ég man ekki hvað heitir (og því síður hvað þau kölluðu dúettinn) voru stórskemmtileg.  Komu inn í dagskrána á síðustu stundu sem ákveðin redding út af veðrinu sem gerði okkur skráveifu.

Mæðusveitin Sigurbjörn lék nokkur lög á föstudagskvöldið og var alveg stórgóð.  Hún var alveg jafngóð kvöldið eftir ef undan er skilinn dauðadrukkni hljómborðsleikarinn sem skemmdi töluvert fyrir en varð þó mest sjálfum sér til skammar.

Park projekt var einstök upplifun.  þarna fór hver snillingurinn af öðrum hamförum um hljóðfærið sitt.  Pálmi Gunnars á bassa, Gulli Briem á trommur, Agnar Már á píanó og Kristján Edelstein á gítar.  Hvað viljiði hafaða betra?  Rúsínan í pylsuendanum var svo söngkonan Hrund Ósk Árnadóttir.  Það er ótrúleg söngkona og eins og Einar Bárðar sagði svo skemmtilega: Maður þarf nú að vera bæði blindur og heyrarlaus til að hafa ekki gaman af henni.

Jump4Joy voru önnur upplifun.  Hvorki betri né verri en Park Project, bara öðruvísi.  Þetta eru miklir snillingar og alveg stórskemmtilegir eða eins og einhver spekúlantinn orðaði það: "Þeir eru klárlega ekki þunglyndir þessir."

Grasrætur fannst mér mjög góðir.  Sá reyndar ekki nema 3-4 lög með þeim en þetta voru mjög vel spilandi strákar, vel æfðir og flottir.   Ég kíkti á þá seint á laugardagskvöldið og fannst heldur mikill hávaði í þeim.  Það getur líka verið að þreytan hafi verið farin að segja til sín eftir at helgarinnar.

VAX strákarnir klikka nú ekkert.  Sá rétt byrjunina á þeirra giggi en þeir héldu víst uppi stuði til rúmlega 4 á Kaffi Horninu.  Ég nennti ekki að vera svo lengi á fótum, var alveg búinn eftir helgina.

Barnakór Hornafjarðar var með skemmtilega innkomu í hátíðina.  Flutti fjögur blúslög við undirleik Mæðusveitarinnar Sigurbjörns.  Þetta er til marks um áhrifin sem þessi blúshátíð hefur á samfélagið okkar.

Blúsdjammið klikkaði ekki frekar en í fyrra.  Tók töluverðan þátt í því sjálfur og skemmti mér konunglega.  Sæmi, Raggi, Garðar, Bjartmar, Siggi Guðna, Hulda Rós, Ragga og allir sem ég gleymi sem tóku lagið; þetta var GAMAN.  Eini gallinn var kanski sá að eftirá að hyggja voru þarna menn sem mér skilst að hafi langað að vera með en ekki "þorað" einhverra hluta vegna.  Það vantaði kanski að einhver ýtti á menn að taka þátt.

Hananú, þetta voru loka orð mín um blúshátíð hér á þessu bloggi í bili a.m.k.  Það hefur ekki verið formlega rætt í stjórn Hornfirska skemmtifélagsins en mér heyrist menn nú þegar vara farnir að plana Norðurljósablús 2008.